weer naar de kapper

woensdag, 27 december 2017

Fien is weer bij de kapper geweest, want haar vachtje was aardig aan het klitten en de kritieke plekken, zoals oksels en tussen de achterpootjes, kon ik niet meer kammen.

 

 

 

 Het is bijna vier maanden geleden dat ze zo goed als kaal is geknipt, en ondanks dat  ik haar iedere dag kam en borstel was de vacht nu alweer aan een professionele beurt toe.

De trimster vindt ook dat Fientjes vacht extreem snel klit en adviseerde mij iedere twee maanden te komen. We zien wel. In de zomer wordt Fien minder vaak nat en dat scheelt klitten. 

Ze zag er prachtig uit na de was-en kam beurt, zo mooi wit!! Maar ze moest toch  nog haar dagelijkse rondje hollen, dus ging ik met die super schone Fien naar het bos.

  

 Het was wel even slikken om te zien hoe snel ze vies werd. Zo wit als op deze foto is alweer verleden tijd. . . . . . .



Fientjes wenst al haar fans

 

Fijne Kerstdagen

 



sneeuwpret

zondag, 10 december 2017

 Opeens was het echt winter met al die sneeuw. Fien vond het prachtig. En toen er ook nog kinderen buiten gingen spelen was dat dubbel leuk.  

 



In de tuin stond mijn 'mannetje' fier rechtop in de sneeuw, maar de struiken bogen nederig onder de zware last.

binnen spelen

Zondag, 3 december 2017

Het regent zo hard, we gaan nog niet wandelen. "Nog even binnen spelen", zei de baas.

  

het gaat heel goed

donderdag, 30 november 2017

Het gaat heel goed met Fien. De pijnstillers die ik van de dierenarts meekreeg had ze vandaag niet nodig. Ze is heel levendig en eet goed. Ook heeft ze veel belangstelling voor haar kluifje. Het enige verschil dat ik merk is dat ze niet springt en ze gaat ook de trap niet op. Dat zijn kennelijk bewegingen die ze niet prettig vindt. Het litteken op haar buikje ziet er mooi, rustig uit.
 

 

Ik moet wel lachen: het was vandaag heel koud en nat weer en verschillende mensen die ik tegen kwam dachten dat Fien tegen de kou een jasje droeg! Ik voel me geroepen omstandig het hoe en waarom van dat rompertje uit te leggen, want als ik nu ergens een hekel aan heb, is het aan aangeklede beesten!! Nog drie dagen, dan kan de 'jas' uit.
Maar ik geef toe, Fien ziet er schattig uit in dat rompertje.

Fientje gesteriliseerd

woensdag, 29 november 2017

Fien is al bijna drie uur bij de dierenarts. Ik kan dus ieder moment een telefoontje krijgen dat ik haar kan ophalen. Het is akelig stil in huis zonder Fien. Wat raak je gehecht aan de aanwezigheid van zo'n klein mormeltje; wat vult ze ondanks haar geringe formaat het huis. Geen gekwispel bovenaan de trap, als zij sneller dan ik de treden neemt, geen boswandeling vandaag.



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

En daar is ze dan, in een rompertje. Echt prettig voelt zij zich er niet in, maar het geeft wel goede bescherming van de wond.

 Ik kreeg een handleiding mee over de nazorg, daarin staat: de eerste 10-14 dagen moet ze rustige gehouden worden!! Altijd aangelijnd en niet springen. Iedere dag het rompertje uit en de wond controleren.

Eerst had Fien moeite haar draai te vinden, ze wist niet goed hoe ze moest gaan liggen, maar na een paar uur werd ze rustig en ging lekker slapen.
Als ze moet plassen laat ik haar in de tuin. Dan doe ik de achterkant van het rompertje open en schuif het wat naar boven. Dan til ik haar over alle hoge stoepen naar buiten en zo ook weer naar binnen.
Ze heeft ook iets gegeten en gedronken, ze is dus niet misselijke geweest. Tot nu toe gaat het goed. Ben benieuwd hoe het vannacht zal zijn. Als de narcose helemaal is uitgewerkt kan ze pijn krijgen. Daarvoor heb ik pilletjes. Als ze die wil innemen.
De dierenarts verwacht dat na 3 of 4 dagen het rompertje uit kan. Gaat ze toch aan haar buikje likken of bijten, dan gaat het weer aan.

gezellig

dinsdag, 28 november 2017

Fientje heeft iets nieuws bedacht. Als ik 's avonds aan tafel zit, wil ze bij me op schoot. Maar dat is natuurlijk heel onhandig als ik op de computer wil werken. Dus zet ik voor Fien een stoel naast de mijne, haar slaapdekentje erop, en zo is het helemaal goed! Ik weet dat het, opvoedkundig gezien dominant gedrag is van Fien en dat ik dat niet moet goedkeuren, maar ik vind het zo gezellig!

 

Gelukkig heeft ze geen weet van wat er morgen gaat gebeuren!
Ik weet het wel en heb het er moeilijk mee. Ze zal zeker een tijdje pijn hebben? Het is en blijft een operatie. 

 

afspraak gemaakt

dinsdag, 14 november 2017 

Fientje wordt gesteriliseerd. Vandaag bij de dierenarts een afspraak gemaakt voor 29 november. Om 12 uur breng ik haar en dan kan ze rond 15 uur weer worden gehaald.  

Ach, als ik haar kleine buikje streel, voel ik me bij voorbaat al schuldig. Het idee dat er in haar lijfje wordt gesneden. . . .  Laparoscopisch kan de ingreep niet, want daarvoor is Fientje, volgens de dierenarts, te klein, dus wordt het de klassieke methode. Om te voorkomen dat ze aan de wond gaat likken, en Fientje kennende zal ze dat zeker doen, krijgt ze een rompertje aan! Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal zal gaan. Lonne is wel laparoscopisch gesteriliseerd en dat was zo ontspannen. Nadat de, lichte, narcose was uitgewerkt kon ze gewoon mee naar het bos. Fientje moet de eerste dagen een beetje rustig doen. Aangelijnd wandelen, niet springen !!! Nou ja, dit is de laatste hobbel die we moeten nemen, daarna is Fientje echt volwassen.


Fien tussen de lakenvelders

Onder deze eik lagen de stieren

dinsdag, 7 november 2017

Prachtig herfstweer vandaag, dus naar het bos om te genieten van alle kleuren. De eiken zijn goudgeel en rood, de wilgen grijs, het gras is nog groen. We liepen over het smalle paadje langs het weiland waar in de zomer de lakenvelders lopen. 

 

 

Maar  de laatste weken waren er alleen nog twee enorme stieren en die lagen vanmiddag lekker te herkauwen in de schaduw van de grote eik. Ze lagen zo dicht bij het hek dat ik bleef staan om die kolossale lijven eens goed van dicht bij te bekijken. Datzelfde deed Fientje en voor ik het wist was zijn door een opening in de afrastering gekropen, en liep vrolijk rond die stieren. Ze blafte er zelfs bij. Ik schrok me een ongeluk! Godzijdank waren die beesten totaal niet onder de indruk van Fien en bleven ze rustig door kauwen. Ik Fientje roepen. Zij kwam wel, maar natuurlijk niet naar de plek waardoor ze in het weiland was gekomen. Ze sprong tegen het hek op, holde heen en weer, krabbelde tegen het hek, zo van: laat mij er uit! Maar ik kon dat gat niet vinden. Inmiddels kwam een van die stieren in beweging. Ik ben op mijn knieën gaan liggen (au!) om met mijn handen een kuiltje onder het hek te maken, toen ik opeens de opening zag. Met snoepjes Fien naar me toe gelokt. Voor snoep doet ze alles, dus kwam ze gelijk. Nu moest ik rustig blijven en haar niet opeens bij de nekvel pakken, want als ik haar mis, dan loopt ze weer weg. De snoepjes steeds een eindje verder gelegd tot ze op eigen kracht door het gat naar mij toe kroop. Pffff.

Fien snel aangelijnd. Achteraf vond ik het wel een prachtig gezicht, dat kleine Fientje bij die twee enorme stieren. Maar voortaan zal ik haar op dat paadje niet meer los laten lopen. Er staat niet voor niets een bord: "Honden aan de lijn!"  

 

Fientje geniet

dinsdag, 31 oktober 2017

Was ik vroeger met Lonne altijd op zoek naar rustige wandelgebieden, omdat Lon niet zo dol was op andere honden, met Fientje is dat heel anders. Hoe meer honden, hoe leuker zij het vindt. Daarom ga ik geregeld naar Backershage, daar is het altijd lekker druk. Honden in allerlei soorten en maten, gezellige, of chagrijnige, het maakt Fien niet uit. Als een hond niet wil spelen, nou dan niet, om de hoek komt er alweer een ander. Grote kleinzoon was ook mee, dus kon hij de foto's maken. Omdat ik (helaas) met een wandelstok moet lopen, kom ik handen te kort om te fotograferen of filmen. Daarom staan er zo weinig foto's van Fientje op mijn blog.

Ondanks dat Fien al die honden leuk vindt en niet bang is, valt het mij op dat ze toch verschillend reageert op de een of de ander. Eergister kwamen we twee beren van Mastiffs tegen. Ik dacht er zelfs even over om Fientje aan te lijnen, maar ze was al op weg naar ze toe, en die kolossen hebben op hun manier met Fien gespeeld, die zo razendsnel om ze heen holde, dat ze op het laatst haar ook niet meer met hun ogen konden volgen.  En vanmiddag reageerde Fien heel afwachtend bij het zien van twee flinke honden en ging ze niet spelen. Vreemd hè, terwijl het heel lieve honden waren. Althans, dat vond ik. Maar kennelijk geven honden toch seintjes af, door lichaamstaal, dat Fien of brutaal, of een beetje timide is. Heel interessant.  

 

Even afwachten maar




Hier maakt Fien zich klein

 

 

 

 

wandelende tak

zaterdag, 21 oktober 2017

Ik heb er weer een gevonden, een heel bijzondere tak die, met een beetje fantasie, iets voorstelt. In dit geval een wandelaar!
 

 Het is net of er iemand, vanaf de conifeer in de hoek, de tuin inloopt. Ik heb de tak met ijzerdraad aan de schutting vast gemaakt en hopelijk houdt deze 'gast' het net zo lang vol als de 'hagedis' die ik ooit in het bos vond en die jaren in mijn tuin heeft gestaan. 



nagelbedontsteking

vrijdag, 20 oktober 2017

De ontsteking aan Fientjes pootje is weer terug. Alle prikjes van de dierenarts blijken toch niet afdoende. Dat is heel vervelend. Ik probeer het nu zelf op te lossen door drie keer per dag Fientjes pootje in Biotex te 'weken'. Deze tip vond ik op een hondenforum op internet. Baadt het niet, schaadt het niet. Het is echter geen simpele oplossing, want Fien vindt het niet fijn. Maar het lukt toch aardig.

 

 Ik vul een plastic beker met de Biotexoplossing, zet Fien met haar achterpoten in de gootsteen met de ontstoken poot in de beker, die ik met één hand goed vasthoud. Met de voorpoten staat Fien op het aanrecht en in die pose heb ik haar in de 'houdgreep'. Snoepjes en kluifjes liggen onder handbereik, om haar af te leiden en bezig te houden. De keukenwekker zet ik op 5 minuten, langer houden we het niet vol. Als het belletje gaat dep ik het pootje droog, dan nog wat desinfecterende Hypercal erop en ze mag weer los. Fien is het al zo gewend dat ze precies wanneer de wekker afgaat, haar geweekte poot terug trekt en op het aanrecht gaat zitten. Dit ritueel doen we nu al een week en ik heb zo'n idee dat de ontstoken plek minder dik is en minder rood ziet. (wishfull thinking?) In ieder geval ga ik ermee door, want ze bijt er minder aan, dus is er verbetering.  

spelend eten

maandag, 25 september 2017

Fientje is al van jongs af aan een heel lastige eetster. De brokjes van de fokster heeft ze nooit gegeten. Toen heb ik kvv (kompleet vers voer) gegeven en dat vond ze lekker, maar na een tijdje lustte ze het niet meer. Allerlei merken heb ik geprobeerd en iedere keer hetzelfde patroon: de eerste dagen at ze het, daarna niet. Fien hield het rustig vol om vier dagen niet te eten. Wellicht had ik haar net zo lang moeten laten hongeren tot ze wél ging eten, maar dat vond ik heel moeilijk. Temeer omdat ze de hele dag vragend om me heen drentelde. Als ik naar de keuken ging, keek ze verlangend naar de koelkast, maar wat ik ook gaf, steeds wendde ze zich teleurgesteld van haar etensbakje af. Omdat ze vaak dunne ontlasting had gaf ik haar rijst, met het vlees erdoor. Eindelijk at ze, niet iedere dag, maar toch. Tot een week of twee geleden. Toen deugde ook dat voer niet meer. Omdat het vers vlees is, kan het niet lang staan. Zelfs in de koelkast is en na twee dagen niet fris meer.
Toen was ik het zó zat. Ik heb brokjes gekocht, die bederven niet, in haar bakje gedaan en gezegd: dit is het, eet of niet. En het begon weer van voren af aan. De eerste dag: in no time, bakje leeg. Lekker vond ze het. Maar toen werd de animo weer minder en al snuffelend rond het bakje besloot ze om het niet te eten. Nu moest ik sterk zijn en helemaal NIETS anders aanbieden. Ook al omdat haar ontlasting met deze brokjes er goed uitzag. Toen kreeg ik een idee! Fientje speelt graag met de snoepjesbal, dus doe ik in plaats van snoepjes, de brokjes in de bal. Nu holt Fien twee keer per dag achter de bal aan die ze met haar neus door de keuken, de gang en de kamer duwt en alle brokjes die eruit vallen eet ze op. Als de bal leeg is, vindt ze nog her en der nog brokjes. Verrassing!!!
Nu maar afwachten of deze manier van eten blijvend is.
 

weer los lopen

donderdag, 14 september 2017

Het heeft lang geduurd, maar Fientje is niet meer loops en gelukkig niet langer aantrekkelijk voor reuen. Wat een rust en wat een plezier, nu ze weer los kan lopen en met andere honden kan spelen. We hoeven geen achteraf wandelroutes meer te kiezen, maar kunnen weer naar het parkje in de buurt waar veel honden worden uitgelaten. En de bazen hebben natuurlijk allemaal iets te zeggen over Fientjes veranderde uiterlijk. Ik weet niet of het beleefdheid is, maar iedereen vindt de kortgeknipte  Fien heel leuk, lief en aandoenlijk. Fientje zelf merkt er allemaal niets van: ze heeft gewoon lol!
  

Minpuntje is dat ze een nagelbedontsteking heeft aan haar achterpootje. Een dag of tien geleden merkte ik dat er een rood bobbeltje bij haar teentje zat en daar mocht ik niet aan komen! Ze reageerde heftig als ik het plekje wilde bekijken, laat staan dat ze toeliet dat ik er iets van ontsmetting op deed. Omdat het niet over ging en Fien steeds meer aan die teen ging knagen ben ik naar de dierenarts gegaan. Zij zei dat zo'n ontsteking heel pijnlijk en ook hardnekkig is en raadde een antibioticum pillenkuurtje aan. Ha, ha, Fien een pilletje slikken? Een drankje dan. Ha, ha, Fien iets in haar drinkwater? Fien eet als een poes. Eerst een piepklein hapje proeven, uitspugen en dan ruiken en nog eens ruiken, en dan beslissen of ze het wel of niet zal eten. Ze is Lonne niet, die een pil in een plakje worst gerold zonder meer opschrokte.

Kan het pilletje in de vorm van een prikje? Ja dat kan, maar dat werkt maar 48 uur. Dus nu ga ik om de andere dag naar de dierenarts voor Fientjes prikje.  Morgen krijgt ze de derde. Gelukkig bijt ze niet meer aan haar pootje, maar het ziet nog wel rood. Ik merk dat ze bij het lopen dat pootje een beetje ontziet. Ook bij het plassen, dan tilt ze dat achterpootje op, als een reu!  Ziet er heel komisch uit.

nat en koud

zaterdag, 9 september 2017

Vannacht en vanmorgen is er ongelofelijk veel regen gevallen. De weerkaart liet zien dat het meeste precies boven mijn dorp is neergekomen. En dat heb ik gemerkt. Fien en ik zijn door en doornat geregend van slechts een klein stukje lopen. Fien moest na de nacht toch haar behoefte doen en wachten tot het droog zou worden duurde te lang. Ik heb Fien afgedroogd en met een handdoek over haar heen in haar mandje gedaan. Maar madame blijft natuurlijk niet zo liggen. Even later zag haar rillen. Ze had het koud. Dat komt ervan als je 'naakt' naar buiten moet.

 

Ik ben weer naar bed gegaan en Fientje bij me genomen onder de warme dekens. Daar wilde ze wel blijven liggen. Ze voelde inderdaad koud aan. Na een half uurtje was ze weer opgewarmd. Gelukkig viel er later op de dag geen regen meer en konden we zelfs in de zon wandelen. 

 

Toen kwamen we een paar meisjes uit de buurt tegen en die keken en keken, en riepen: "Fientje???" Ze herkenden kort geknipte Fientje bijna niet. Ze vonden het jammer dat al die mooie haartjes eraf waren, maar Fien was toch nog heel lief en ze werd weer hartelijk geknuffeld. 

Fientje is jarig

donderdag, 7 september 2017

Fientje is vandaag 1 jaar geworden. Maar ik kan niet zingen: oh wat zijn we heden blij...., want ik ben niet blij met Fiens nieuwe 'kapsel'. Als ik haar zie voel ik spijt. Spijt dat ik de klitten niet de baas kon en spijt dat ik haar heb laten kaal halen. Bovendien is ze ook nog constant aan het krabben. Ik heb de trimster daarover gebeld en zij zegt dat door de behandeling de huid een beetje geïrriteerd zal zijn, zeker op de plekken waar zo veel klitten zaten. Dat zal vanzelf over gaan. Fientjes vacht zal ook vanzelf wel weer aangroeien, maar of ze ooit die specifieke Havaneze uitstraling terug zal krijgen??

Niettemin: ze is jarig. Dus heb ik een compilatie gemaakt van de maanden dat ze bij mij is. Dan valt haar huidige kaalte extra op. Als pup had ze meer haar dan nu! Maar met of zonder haar: ze is lief.

 

terug van de kapper

woensdag, 6 september 2017

Niet schrikken, dit is écht Fientje, maar dan zonder haar. Ik was helemaal in shock toen ik haar zag. Dit was niet mijn bedoeling, maar de trimster heeft me overtuigd dat het niet anders kon. Fien had zoveel vervilte klitten, vlak op de huid, die konden met de kam niet worden verwijderd. Ook niet met antiklitten spul. Ik verwijt mezelf dat ik het zo ver heb laten komen. Verleden maand dacht ik al: nu kan ik het niet meer zelf, ze moet naar de kapper. Maar toen werd ze loops en moest ik een hele maand wachten. Ja, dan worden de viltplakken steeds erger.

Hopelijk groeit Fientjes vacht snel weer aan en dan iets minder klitgevoelig alsjeblieft!

 

morgen naar de kapper

dinsdag, 5 september 2017

Kijk nog maar goed naar deze klittenbaal, morgen gaat Fien naar de kapper.

  

Fientje vereeuwigd

Zondag, 3 september 2017

Fientje is vereeuwigd in een prachtige aquarel, gemaakt door Enid van Laar. Dezelfde kunstenares die ook van Lonne zo'n mooi portret heeft gemaakt ter gelegenheid van mijn 70e verjaardag. Het portret van Fien is een wat verlaat verjaardagscadeau voor mijn 75e verjaardag, afgelopen februari. Maar toen vonden Enid en ik Fientje nog zo'n puppy, wel met een lief smoeltje, maar alle puppies lijken op elkaar. Nu Fientje, op een paar dagen na, één jaar oud is,  heeft ze een eigen uitstraling, zodat je gelijk ziet: dit is Fien! Ze ligt hier op haar favoriete plek in de tuin, bovenop de Euonymus met rugdekking van de Hortensia.

Ik ben heel blij met dit mooie portret van Fien.  En wat fijn dat Enid, behalve een lieve vriendin, ook kunstenares is!

 

Fien en haar vriendinnetjes

Zaterdag, 2 september 2017

Iedere avond loop ik met Fien langs het polder pad om de zon te zien zakken. Dat vind ik altijd zo mooi. Rond die tijd is het stil, je hoort de eenden, de vogels en het ruisen van de bomen. Af en toe loeit er een koe. Deden we dat in juni rond half tien, nu gaat de zon al om acht uur onder. Je kunt je niet voorstellen dat over een paar maanden de zon, als die al te zien is, om vier uur al weg is!
Toen we vanavond van de wandeling thuis kwamen waren alle buurmeisjes op straat en Fien werd met veel enthousiasme begroet. Dat vond Fientje leuk!
 

nodig naar de kapper

dinsdag, 29 augustus 2017

Fientjes vacht heeft zoveel klitten, op bepaalde plekken zoals buik en oksels, kom ik er met geen kam meer door. Ik word er moedeloos van! Werkte ze eerst nog wel mee, door tijdens het ontklitten stil te blijven liggen, de laatste tijd vertoont ze een zekere weerzin als ik de kammen/borstelmand tevoorschijn haal. En sinds gister worstelt ze zich los als ik haar op de 'kaptafel' zet, want ik heb met de effileerschaar, uiteraard per ongeluk, in het vel van haar dijtje geknipt. Er vloeide geen bloed, je ziet slechts drie rode stipjes waar de tanden van de schaar haar velletje hebben geraakt. Maar voorlopig kan ik een ontspannen ontklit - beurt wel vergeten. Er moet eerst tijd verstrijken wil ze het vertrouwen weer terug krijgen. En dan nog denk ik dat ik zelf Fientjes vacht niet meer in orde krijg, daar moet een professional aan te pas komen. Maar: ze kan (nog) niet naar de kapper want ze is nog steeds loops. Ik hou het voorlopig maar bij het luchtig borstelen van haar rug, om het contact tijdens het soigneren weer leuk te laten verlopen.

Maar zodra de loopsheid over is, gaat Fien naar de kapper. Dan mag een vreemde haar onder handen nemen.



nog even volhouden

zondag, 20 augustus 2017

Morgen wordt het de derde week van Fientjes loopsheid. De helft van alle ongemak is voorbij, nog even volhouden dan wordt alles weer normaal. Het valt niet mee hoor. Zeker niet voor Fientje; ze heeft al twee weken niet met andere honden gespeeld en daar snapt ze niets van. Ze ziet ze wel van een afstand, maar mag er niet bij. In de buurt zijn echt heel veel reuen en hun bazen weten inmiddels waarom ik met Fien steeds naar de overkant van de straat ga. En in het bos durf ik haar niet meer los te laten. Het wordt er steeds drukker, nu veel mensen terug zijn van vakantie.

Thuis doe ik vaak spelletjes met haar, zoals snoepjes verstoppen en in de tuin ligt een verzameling takken en ballen. Maar die hollen niet.

 

Vandaag is ook Lonnes verjaardag, ze zou dertien zijn geworden. En over vier dagen is het één jaar geleden dat we afscheid namen. Zonder Fien te kort te doen: ik denk nog dagelijks aan Lonne. Zij heeft nog een plekje in mijn hart.

  

aangelijnd

donderdag, 10 augustus 2017

Fientje is weer helemaal de oude; lekker bezig en speels. Maar ze vindt het niet leuk steeds aangelijnd te lopen. Daarom ben ik vanmorgen vroeg (9 uur) met haar naar het bos gegaan, in de veronderstelling dat er dan nog geen mensen met honden zijn. Dat was ook zo, op één na! Tussen de bomen door zag ik een man en een hond, dus Fien snel aangelijnd en vanaf een afstand gevraagd of de hond, die los liep, een reu was. Dat was duidelijk het geval, want voordat de man kon antwoorden schoot de hond op Fientje af. Ik schrok ervan en Fien ook. In een reflex tilde ik haar op. Dat is dan wel weer makkelijk met een kleine hond, bij Lonne, met haar 40 kilo,  was dat onmogelijk. 

Toen de reu ook aangelijnd was, konden we weer verder. Maar ik durfde Fien niet meer los te laten lopen. Nou ja, ze had toch al flink gespeeld en gehold en gek gedaan, dus ze was lekker moe. De andere wandelingen vandaag in de buurt gemaakt, uiteraard ook aangelijnd. Lastig, hoor. Drie weken nog!!

loops !!

dinsdag, 8 augustus 2017

Fien is loops. Elf maanden is ze nu, dus mooi op tijd. Ze was al een paar dagen erg onrustig en vanmorgen zag ik wat druppeltjes bloed op haar slaapkleedje. Verder vind ik niets, ze likt zichzelf goed schoon, en heeft het daar heel druk mee. Ook is ze een beetje timide en stil, ze wil niet eten en ligt maar te liggen. Zo ken ik Fientje niet. Maar dat zal wel over gaan. Nu opletten met uitlaten. Pffff, er zijn zoveel honden (reuen) hier in de buurt. Dat wordt nog lastig. Met Lonne was het simpel, zij was zo groot, de  reuen liepen wel achter haar aan, maar konden 'er niet bij'. Dat zal met Fientje's formaat wel anders zijn.



Laat me maar even . . . .

 

op visite

zaterdag, 5 augustus 2917

Vanavond is Fientje voor het eerst mee geweest op bezoek. Ik was uitgenodigd bij vrienden. Heel gezellig, maar ik wilde Fien niet de hele avond alleen laten. Dus gevraagd of ik haar mee mocht nemen. "Natuurlijk mag dat, we vinden het juist leuk", was de hartelijke reactie. En het ging zo goed! Eerst moest Fien alles besnuffelen, de mensen, de meubels, de gordijnen, de tafels en de stoelen, maar toen ze daarmee klaar was en wij aan de koffie gingen, kwam ze naast mijn stoel liggen, op haar slaapkleedje dat ik had meegenomen.
Ik vond het geweldig, zowel de mensen als het huis waren nieuw voor Fien en dan zo rustig zijn. Heel knap.

Fientjes opvang

donderdag, 27 juli 2917

Als de baas heel noodzakelijk weg moet en als dat langer dan een uur gaat duren, dan wordt Fientje liefdevol opgevangen en bezig gehouden, op schoot zitten en knuffelen en mag ze lekker troep maken! Wat gaat ze er graag heen. Ze vliegt de trap van de flat op, naar de eerste verdieping, stormt naar binnen en alle aanwezigen worden uitbundig begroet. Ik kan rustig weg gaan, want ze ziet me niet meer!



 

Gelukkig is ze ook heel blij als ik haar weer kom ophalen.

 





beetje jarig

vrijdag 7 juli 2017

Fientje is een beetje jarig, ze is vandaag precies TIEN maanden oud!

 

 



niet meer klagen

Vrijdag, 7 juli 2107

Op mijn, wellicht iets te emotionele, klacht over Fientjes gedrag heb ik heel lieve en ook nuttige reacties gekregen, waarvoor mijn dank. Het nuttige was een tip voor de aanschaf van een 'easy walk'. Een tuigje waar de lijn niet op de rug maar aan de voorkant wordt bevestigd. 

 

Ik kende het niet, ik heb het direct gekocht en het werkt! Eigenlijk is het zo simpel. Als Fien nu trekt, kan ze niet vooruit, maar dwingt de lijn haar opzij. Met gevolg dat ze wordt afgeleid van datgene waar ze naar toe wilde en omkijkt naar mij. Ik moet erom lachen, want dan is ze verbaasd: 'hé, ben jij er ook' en dan zeg ik 'goed zo' en krijgt ze een snoepje.

Lastig is wel, dat de lijn tussen haar voorpootjes geraakt. Maar ook dat voorkomt trekken.

Een heel eerlijke reactie kwam van een Landseer vriendin over haar pup: "En toen kwam die rot pubertijd eraan, ik heb heel wat gehuild en geroepen, ik hoef haar niet meer! Iedereen vond mijn pup leuk, maar ik heb toch liever een volwassen hond, waarmee ik kan lezen en schrijven!"

Ik herken dit: ik verlang nog vaak naar Lonne. Maar terug kijkend had ik in haar pubertijd ergere toestanden dan nu. Lon kon niet goed met andere honden omgaan, en menig keer kon ik een gevecht nauwelijks voorkomen en soms ook niet.  Het was dan heel moeilijk om zo'n sterke Landseer weer onder controle te krijgen. Wat doe ik nu dan moeilijk met een Fientje van zes kilo, die misschien andere mensen lastig valt, maar écht kwaad doet ze niet. Ik zal niet meer klagen.  



Fien full speed

Dinsdag, 4 juli 2017

Grote kleinzoon (17) kwam lunchen en daarna gingen we natuurlijk met Fien naar het bos. Nu heeft kleinzoon een zeer geavanceerde camera (waarmee hij zelfs kan telefoneren) en daarmee kan ook in slow motion worden gefilmd. Dan is het heel interessant om Fien in volle vaart te filmen. Prachtig om te zien hoe zij zich voort beweegt en dan die golvende haartjes! Prachtig.

 

Fien met de bal

Zondag, 2 juli 2017

We hadden bezoek, wat Fien altijd heel leuk vindt, en toen we 's middags naar het bos gingen, nam Fientjes nichtje een grote voetbal mee. Dat was nieuw voor Fien en ze wist niet goed wat ze er mee moest doen.

  

ik doe zo mijn best

vrijdag, 30 juni 2017

Fien is een ramp, ze stelt me steeds teleur en plaatst mij voor zeer onaangename situaties. Ik doe zo mijn best haar op te voeden tot een normale gehoorzame hond, maar ze trekt zich nergens iets van aan; ik heb totaal geen vat (meer) op haar, althans buiten. Dit flikt ze me allemaal:

Ze trekt aan de lijn trekt (ik heb echt alles trucjes geprobeerd) ze rent op andere mensen af, zodat mijn arm bijna wordt uitgerukt. Als ze los loopt, is dat hetzelfde. Iedere voorbijganger wordt 'hartelijk' begroet en wordt door Fien besprongen. Daarna loopt ze met die mensen mee!! al springend!! Ze komt pas terug als het haar belieft, NIET op mijn roepen. Vorige week liep ik in het bos, in de verte zag ik iemand lopen, Fientje aangelijnd, toen de man buiten beeld was, Fien weer los. Wat doet ze?? Ze neemt een run, richting die meneer. Ze was helemaal buiten mijn zicht en kwam pas na minuten terug. Ze reageerde dus weer niet op mijn vrolijke toon "Fientje hier!!" Want zo moet het, een blije stem opzetten, zodat ze graag naar je terug komt. Vergeet het maar. Met kinderen is het helemaal erg. Er is bij mij in de buurt een leuk wandelveld waar honden los mogen. Als ze aan de overkant kinderen ziet, of ze  alleen maar hoort, dan is Fien al vertrokken. Als er mensen op een bankje zitten, neemt Fien een aanloop en springt bij ze op schoot. Ik heb al zoveel 'ruzies' gehad met mensen die mij verwijten dat als ik mijn hond niet onder controle heb, ik haar aangelijnd moet houden! Misschien hebben ze gelijk.

Die blije toon en het "goed zo"- beloon stadium ben ik voorbij, wellicht heb ik het nu  voorgoed verknald, door Fien af en toe een enorm grote mond te geven, maar ik ben ook maar een mens. Als er anderen meewandelen, zoals mijn zoon of een kleinkind, dan blijft ze wel bij ons, dan gaat ze niet achter mensen aan (??) Ik ben kennelijk een heel saaie baas. Maar wat leuke wandelingen zouden moeten zijn, wordt voor mij iets waar ik tegenop ga zien. Ik heb geluk als alles goed gaat, maar meestal verpest Fien door haar gedrag, mijn wandeling.

(wil iemand misschien een jong speels hondje hebben?)
 



 

Fientje Konijn

vrijdag, 23 juni 2017

Fientjes voorouders waren vast konijnen, want je kunt haar geen groter plezier doen dan met een vers blaadje sla, andijvie, of zoals op dit filmpje, een blad witlof. Ze speelt er niet mee, ze eet het echt op, en met smaak!

  

zou het toch waar zijn?

dinsdag, 13 juni 2017

 

 

 

Zou het toch waar zijn dat bazen op hun hond gaan lijken, of andersom?

 

 

 

het monster van Loch Rosenburgh

maandag, 8 mei 2017

Rosenburgh is Fientjes favoriete wandelplek. Het is een pad rondom een begraafplaats, met bosjes kreupelhout langs een brede singel. Een waar honden paradijs. Ze mogen er het gehele jaar loslopen en in de singel zwemmen. Daarvoor zijn twee 'strandjes' aangelegd zodat de beesten makkelijk in en uit het water kunnen. Ook Lonne vond het, tot op hoge leeftijd, een fijne zwemplek. Maar Fien geniet vooral van de vele andere honden en mensen. Gelukkig heeft ze nog nooit een nare ervaring gehad met honden, allemaal vinden ze Fien een toffe meid. Vanmiddag ook weer honden genoeg om mee te spelen en dan raakt ze heel erg uitgelaten. Ze gaat gek doen, rondjes hollen, zonder te kijken waar ze loopt en vanmiddag was het opeens: plons! Fien te water! Natuurlijk niet bij het strandje, nee, ze tuimelde vanaf een steile kant vol stenen, brandnetels en ander hoog gewas. Ik dacht dat ze er wel op eigen kracht uit kon komen, maar nee! Ze bleef met haar voorpootjes op de kant klauwen maar kwam er niet uit. En ik kon haar niet pakken. Ik ben nog steeds (een beetje) gehandicapt en probeerde wel langs de slootkant te knielen, maar dat lukte niet, het was te ongelijk, te steil, ik had nergens houvast. Ik zou zelf in het water vallen. Gelukkig waren er net jonge mensen langs gekomen, dus ik heb om hulp geroepen. Ze kwamen op een holletje, zagen Fien liggen, de jongeman  bukte een beetje en pakte zo Fien bij haar tuigje uit het water. Zo makkelijk, om jaloers op te worden. Ik heb hem natuurlijk duizend keer bedankt, maar hij had het graag gedaan.

Toen hebben we allemaal vreselijk staan lachen, want Fien zag er niet uit! Met die natte haren tegen haar lijfje geplakt leek ze net een geraamte met een velletje en bovendien was ze pikzwart. Helemaal, ook haar rug. En ze stonk naar de modder!!!!! Ja, een prima plekje had ze uitgezocht voor haar 'doop'.

De rest van de wandeling droogde ze wel ietsje op, maar ze bleef natuurlijk stinken.  

Hoe krijg ik haar schoon?? In de gootsteen lukte niet, daarin kan ze alleen maar stil staan, dat is prima om pootjes te spoelen, maar niet om het hele Fientje te wassen.

Vroeger had ik een bad, maar die heb ik weggedaan voor zo'n bejaarden-inloop douche. Dus heb ik maar mijn spijkerbroek en kousen uitgedaan en Fien in de douche schoongespoeld en met honden shampoo gewassen en weer afgespoeld. Anti klit spul toe, anders kom ik met de kam niet door haar vacht. Pffff, wat een gedoe zeg. Omdat die douche open is, probeerde ze natuurlijk steeds weg te lopen. Maar ze is schoon, stinkt niet meer en vanavond was ze droog en heb ik haar gekamd en toch nog veel klitten uit haar vacht gehaald.
Ik hoop niet dat het nog eens gebeurt.  

 

Fientje plat geknuffeld

zondag, 7 mei 2017

Een leuk klusje voor de zondagmiddag: de voortuin opruimen. Fientje mee, of binnen laten? Dat laatste is voor mij natuurlijk rustiger, maar Fien was het daarmee niet eens. Ze protesteerde heftig toen ze alleen in de kamer was, ze kwam zowat door de ruiten. Te meer daar ze kinderstemmen hoorde, dan is Fien niet te houden! Dus Fien ook naar buiten. Met gejuich werd ze door de buurkinderen ontvangen en vervolgens bijna plat geknuffeld.

  

leuk, een wit hondje

dinsdag, 2 mei 2017

Wat zag dat er allerliefst uit, dat puppy kopje, zo wit, zo onschuldig. En de eerste maanden bleef dat ook zo. Fientje liep braaf aan het lijntje, snuffelde hier en daar en dat was het. Maar sinds ze los loopt en daarbij grote activiteit ontplooit, gaat ook dat snoetje over de grond. Door het zand, door de modder, door de bladeren, dan worden de haartjes zwart. Als de grasvelden net zijn gemaaid, is haar snoet groen! Ze heeft nu ook water ontdekt. Ze gaat niet spontaan zwemmen, maar wel lekker door het water hollen, dan de (zand)kant weer op en verder rennen.

Thuis zet ik haar in de gootsteen gevuld met lauw water, desnoods met een scheut shampoo, zo wordt ze wel schoon, maar niet wit. Ik denk nooit meer. Ook de traansporen gaan niet weg, ondanks een duur lotionnetje dat ik speciaal daarvoor kocht. Ik accepteer het maar; Fientje hoeft geen shows te lopen; voor mij valt ze in de prijzen met haar enthousiaste gedrag en blijheid, haar speelsheid met andere honden.

 Absoluut: De Winner!

Fientje aan het begin van de wandeling . . . . .

Fientje na de wandeling !

signalen van Fientje

zaterdag, 29 april 2017

Fientje heeft de, best wel irritante, gewoonte mij overal achterna te lopen en dan het liefst vlak bij mijn voeten te gaan liggen. Dat maakt het heen en weer lopen, als ik bijvoorbeeld aan het koken ben, tot een halsbrekende toer. Daarom doe ik nu, als ik de kamer verlaat, de deur achter me dicht. Als ik terug kom, staat Fien mij vlak achter de deur op te wachten, en liggen rondom de bank waar ik meestal zit, allerlei speeltjes van haar, die er eerst niet waren! Alsof ze alvast haar spulletjes klaar legt om met me te spelen, als ik eindelijk weer terug ben! Maar vanavond maakte ze me aan het schrikken. Ik onderbrak even mijn computer werk om in de keuken een kop koffie te maken. Deur achter me dicht. Ik kom terug, ga weer naar mijn stoel, maar spring direct weer overeind, want ik zit op iets!!  

 

Had ze haar kluifje op de stoelzitting gelegd! Natuurlijk stond ze direct naast me te kwispelen, leuk spelletje??

Fien gaat los in het bos

woensdag, 19 april 2017

Wat een zegen dat Fientje los kan lopen, want ze is nu zo gehoorzaam; als ik haar roep dan komt ze! Vooral in ons geliefde bos is het een feest, want daar zijn weinig mensen en sporadisch een andere hond, dus weinig prikkels en verleiding. Vandaag kwamen we wel een hond tegen, die met Fien wilde spelen, maar dat mocht niet van zijn baas. Die had haast.  

Deze beelden spreken voor zich! Fien heeft een energie, waarvan je al moe wordt als je er naar kijkt. Denk maar niet dat ze, eenmaal weer thuis, vermoeidheid vertoont, na een kwartier gaat ze heen en weer lopen alsof ze zeggen wil:gebeurt er nog iets vandaag?

naar de tandarts

dinsdag, 18 april 2017

Eind maart schreef ik dat Fientje een dubbele hoektand heeft. De melktand valt er maar niet uit en de blijvende tand is er over heen gegroeid. De dierenarts zei dat het zo niet verder kan, dus een afspraak gemaakt voor vandaag, om onder een roesje de melktand te verwijderen. Toen ik Fientje bracht werd ze op de behandeltafel gezet voor een laatste inspectie. Wat bleek, de melktand was eruit! Gisteravond had ik nog gekeken en toen zaten er echt nog twee hoektanden boven elkaar. De dierentandarts zei dat het waarschijnlijk net was gebeurd, want het gaatje waar de melktand had gezeten was duidelijk zichtbaar, er kwam zelfs nog een beetje bloed uit. Dus konden we weer naar huis. Scheelt voor Fientje een hoop narigheid en voor mij een hoop geld. Het verklaart misschien Fientjes gedrag van afgelopen nacht. Ze was onrustig, steeds zachtjes piepen en vanmorgen vroeg had ze heel dunne ontlasting, maar zou dat tandje de reden zijn?? Wie het weet mag het zeggen. In ieder geval is het hoektand probleem opgelost.

 

trots

zondag, 2 april 2017

Vanmiddag met dochter en kleinzoon naar het park. Vanwege het mooie weer en de  zondag was het druk, maar op het grote grasveld was niemand en daar kon Fien lekker los. Totdat er mensen met vier grote honden aankwamen. Fien zakte door haar pootjes en liggend wachtte ze de boel af. Met drie honden ging het leuk, maar de vierde (reu) besteeg Fientje. Ik dacht dat ze ter plekke dood bleef, zo schrok ze, en ze zette het op een hollen. Reu er achter aan. Fien schoot een brugje over de woonwijk in. De reu kwam terug, maar waar was Fien? Gelukkig had ik niet alleen getraind met mijn stem, (ik heb een hekel aan geroep) maar ook op het geluid van het fluitje (van Lonne) dat nog steeds aan mijn sleutelbos zit. Twee keer fluiten en daar kwam ze! Toen ze de honden zag bleef ze zitten. Nog eens fluiten en ja hoor, ze rende de honden voorbij en kwam tot voor mijn voeten! Wat ben ik trots op Fien. Wat een geweldige hond! 

 



           

Een dikke knuffel !

 



 

 

 

kreupel

zaterdag, 25 maart 2017

 

Fientje heeft een kreupel voorpootje en bij een bepaalde beweging piept ze, dus heeft ze pijn. Ik ben niet verbaasd, want ze ging zo tekeer vandaag. Rondjes hollen in de tuin en daarna met een noodvaart vanaf het verhoogde terras springen en naar achter hollen en weer terug het terras op springen. De sprongen werden steeds hoger en groter, ze bleef aan de gang. Ook nadat ik haar had afgeleid en met een snoepje gekalmeerd, begon ze weer.

En in de middag heeft ze als een dolle met een hond gespeeld. Ik ben Fien aan het trainen in het "hier komen" en dat gaat in de tuin heel goed. Maar daar zijn geen verleidingen, daarom liet ik haar los op het grasveld in de buurt. In de verste verte niemand te zien, dus Fientje ontkoppeld. Ze had eerst niet door dat ze los was, maar toen ze een tak vond om mee te spelen en daarmee ongehinderd weg kon rennen, keek ze verbaasd naar me om! "Fientje hier", riep ik en verdraaid ze deed het en ze liet zich gewillig bij de halsband pakken! Goed zo, dan mag je weer los. En toen kwam er een poedeltje aanlopen. Fien zag het en stoof erop af, ze liep dat beest bijna omver, maar die reageerde niet. Daarna kwam ook de poedelbaas in zicht. We hebben een praatje gemaakt. Zijn hond was al negen jaar en niet zo speels meer. Dat kon Fien niets schelen, zij had lol! Nu Fien vrij was, zag ik pas hoe razend snel en wendbaar ze is. Maar ook hoe onbesuisd, ze liep zichzelf ècht voorbij, en sloeg in de bochten om. Toen ik riep: "Fien hier", kwam ze direct. Ze was uitgeput en hijgde met haar kleine tongetje ver uit haar bek. Poedeltje en meneer gedag gezegd en naar huis, waar ze direct ging liggen. Fientje uitgeput, dat was nieuw voor mij. Maar na het slapen liep ze dus een beetje mank. Het zal na een nachtje rust wel over zijn. Hoop ik.  

dubbele hoektand

Zondag, 20 maart 2017

 

Lange tijd niets van Fientje laten horen. Met haar gaat het goed maar de baas is een beetje gehandicapt, vandaar de stilte. Fien is nu ruim zes maanden. Haar hele gebitje is gewisseld, behalve één hoektand. Daar is de blijvende tand al door, terwijl de melktand er nog zit. De dierenarts zegt dat als Fien zeven maanden is, die melktand er wel uit moet. Als dat niet spontaan gaat, dan moet de melktand worden getrokken!  Ik doe veel trekspelletjes met haar, ze kluift graag en veel op harde botten, en op de takken die ze van de wandeling meeneemt naar de tuin. Dus maar hopen dat ze zelf die tand eruit werkt!

 

 

cadeautje

Woensdag, 22 februari 2017

Voor mijn verjaardag kreeg ik onder andere een cadeaubon. Aangezien ik (bijna) geen materiele wensen heb, besteedde ik de bon aan Fientje. Een zogenaamd 'denkspel" leek me leuk. Schuifjes verplaatsen om bij een snoepje te komen, dat zou een hele uitdaging moeten zijn, waar ze een tijdje mee zoet was. Ik heb Fien onderschat, binnen tien seconden had ze het voor elkaar!

 

naar de dierenarts

Maandag, 20 februari 2017

Fientje is niet lekker. In de nacht van zondag op maandag begon zij rond 03.30 uur te spugen. Steeds weer kokhalzen en, met moeite, gaf ze iets wits/slijmerigs op. Natuurlijk op de vaste vloerbedekking van de slaapkamer, want hoe ik ook een handdoekje onder haar bekje hield, op het 'moment suprème' draaide ze haar kop om, en spuugde ze alles ernaast. Uiteindelijk zag ik geen andere oplossing dan haar in de badkamer te doen, daar kon ze op de tegels alles kwijt. Ze liet het toe! Om half zes hoorde ik haar piepen en toen ik ging kijken lagen er vele hoopjes kots op de vloer. Maar Fien leek wel wat opgeknapt, want ze ging in haar mandje liggen slapen.

Ik was er toch niet helemaal gerust op, ook omdat het overgeefsel dezelfde stank had als haar adem. Dus om 8 uur de dierenarts gebeld, het verhaal verteld en erbij gezegd dat ze ook af en toe dunne ontlasting heeft en dat dit alles waarschijnlijk komt door het tanden wisselen. "Nee", zei hij, "deze klachten horen niet bij het tanden wisselen, ik adviseer u even langs te komen". Om 10 uur was de afspraak. Hij heeft Fientje getemperatuurd, was goed, hij heeft Fientje beluisterd, was goed, wel wat geborrel in haar darmpjes. Hij heeft Fientjes gebit bekeken en haar adem geroken zei toen (tot mijn verbazing) dat dit toch hoorde bij het wisselen, dat de vieze lucht kwam van bacteriën tussen tussen de gewisselde en de nieuwe tanden en dat ik rekening moest houden dat ze ook diarree kon krijgen!!! Nou, dat was een ander verhaal dan aan de telefoon. Hij zei: "Ik zal haar een prikje geven". Op mijn vraag waarom? was het antwoord: tegen het overgegeven. Ik zei: "Maar ze heeft vanaf vanmorgen half zes niet meer overgegeven, nu is het half elf, waarom dan een injectie?" Die prik was voor 'je kan niet weten'. Dat heb ik dus geweigerd, geen onnodige rommel in Fientjes lijfje.

Ik heb sterk de indruk dat dit consult niet echt nodig was. Eerst ontkennen dat de klachten iets met tanden wisselen te maken hebben en vervolgens zeggen dat het wel zo is. Nou ja, helemaal voor niets ben ik niet geweest, want hij heeft me laten zien dat bij een boven hoektand de blijvende tand al doorkomt, terwijl de melktand er nog zit.  Mijn zorg of de blijvende tand dan niet scheef gaat groeien wuifde hij luchtig weg. 

De rest van de dag is Fientje voor haar doen heel rustig geweest. Ze heeft een ietsiepietsie gegeten, maar vooral veel geslapen. En als ik nu mijn oor op haar buikje leg, hoor ik geen rare borrel geluiden.  Ik denk dat we vannacht weer gewoon kunnen slapen.

overal tandjes

Zondag, 19 februari 2017

Fientje is nu volop aan het wisselen. Soms heeft ze een dag dat ze niet zo actief is (lekker rustig) en ze wrijft vaak met haar voorpootjes langs haar bek. Of ze schuift met haar snoetje over de grond. Als ik zachtjes langs haar kaken wrijf vindt ze dat prettig. Ook heeft ze afwisselend heel dunne of juist heel dikke ontlasting. In beide gevallen is het kontje wassen! Ik vind ook overal tandjes. In de badkamer stapte ik met blote voeten op iets hards, dat was dus een kiesje. En na een trekspelletje ligt er ook vaak een tandje op de grond. Dat ze uit haar bek stinkt kon ik niet plaatsen, maar zoekend op internet  vond ik het antwoord.

Slechte adem bij pups. Hoewel slechte adem bij alle honden voor kan komen, zijn vooral puppies hier het slachtoffer van. Dit komt met name doordat het gebit van jonge honden volop in ontwikkeling is. De stank die hiermee gepaard gaat wordt wel beschreven als ‘rottend’ of ‘visachtig’ en houdt gemiddeld zo’n vier weken aan. Tijdens het wisselen komt bloed vrij. Bloed wordt afgebroken door bacteriën in de mond die zwavelgassen produceren. Zwavelgeur kan erg heftig stinken.

Verder gaat het heel goed met Fien. Ze kent onderhand alle honden uit de buurt en ze vindt ze allemaal leuk, de grote en de kleintjes. Gelukkig is de sympathie wederkerig, tot nu toe. Dat was met Lonne wel anders, zij had, om voor mij onverklaarbare redenen, een enorme hekel aan een paar honden. Dat was altijd oppassen, zeker omdat ze nooit aangelijnd was. Fien durf ik nog niet los te laten. Ze is nog zo impulsief. Als ze op het grasveld vogels ziet, stuift ze erop af. Dan staat de lijn snaarstrak.  De vogels vliegen weg, en ik weet zeker dat Fien ze zal volgen en mij volledig vergeten.

Wat ze wel een beetje eng vindt zijn de honden die 's avonds worden uitgelaten en een lichte aan hun halsband hebben. Ik vind het ook een vreemd gezicht, door het duister zie je geen hond, alleen een 'lopend' lampje. Als het 'lichtje' langs ons komt wil Fien vluchten, maar als de hond en baas dichterbij zijn, ziet ze dat het niets engs is.

veilig thuis in je mandje

 

 

zoveel sneeuw !!

Zondag, 12 februari 2017



Er is vannacht zoveel sneeuw gevallen, dat hebben we in jaren niet meegemaakt. Het was een hele verrassing toen Fien en ik vanmorgen buiten kwamen. Fien zakte gelijk tot aan haar buikje er in weg, maar ze vond het leuk en holde door de nog ongerepte witte laag.

 

vanmorgen, half acht

 

Ik maakte al plannen voor een leuke middagwandeling, want Fien was niet te stuiten, ze dolde en holde in de sneeuw, hapte er in en stoof weer verder. Plassen deed ze niet, want ze zag geen gras. Alles was wit. Maar na vijf minuten ging ze raar lopen. Ze hipte als een konijn. En toen ik haar beter bekeek zag ik dat haar voorpoten met dikke klonten sneeuw aan elkaar vastzaten, ook met haar achterpootjes was dat het geval. En aan haar buikje hing een vracht sneeuw. Ik ben de kortste weg richting huis gegaan en dacht al die sneeuw wel even uit haar vacht te schudden. Mooi niet! Het was stijf bevroren, de hele onderkant van haar lijfje was één bonk sneeuw. Ik schrok een beetje, Fien zou onderkoeld kunnen raken. Ik heb de gootsteen helemaal vol gedaan met flink warm water en Fien daar in gezet. Langzaam dooide de sneeuwlaag. Het was alsof je een te lang niet ontdooide vriezer schoonmaakte. Steeds moest ik het warme water vervangen, want het koelde snel af. Na drie warme baden was Fien ontdooit!

Hoe nu verder? In de mooie ongerepte sneeuwtuin heb een gedeelte schoon gemaakt voor als Fien moet plassen.

 

 



of we vanmiddag kunnen  wandelen, hang af van de temperatuur. Het moet snel gaan dooien. 

 

Ik herinner me dat Lonne ook niet in verse sneeuw kon lopen. Zij had om de paar meter grote klonten bevroren sneeuw tussen de kussentjes van haar poten. Dan kon ze geen stap verder doen en moest ik met mijn warme handen die sneeuw smelten.

 

Voor de kinderen in de straat is het feest. Ze hebben een enorme sneeuwpop gemaakt. En dat deden ze niet zwijgend, dus Fien hoorde die blije kinderstemmen en wilde NAAR BUITEN. Sorry Fien, nog even verder dooien, de thermometer staat nu op plus 1 graad, het gaat de goede kant op.

 

 



sneeuw !

zaterdag, 11 februari 2017

Sneeuw: dat had Fientje al eens gezien, maar niet zoveel als er vandaag is gevallen. Vooral in de tuin vond ze het een beetje vreemd. Waarschijnlijk waren alle bekende luchtjes ondergesneeuwd? Na wat gesnuffel en het vinden van haar tak vond ze het toch heel leuk. 

  

en nu een kiesje

vrijdag, 10 februari 2017

Toen ik vandaag wel in Fientjes bekje kon kijken, zag ik dat het tandje dat er gister uitviel een onder hoektand was. En vanmiddag 'verloor' ze een kiesje. Het gaat nu wel snel.

tandjes wisselen

donderdag, 9 februari 2017

Fientjes eerste puppy tandje is eruit! Vanmiddag waren we met de floss aan het spelen en opeens viel er iets heel kleins op de grond. Fientje hield op met spelen en liep een beetje heen en weer, likte aan haar bekje en ging al snuffelend naar de plek waar dat kleine dingetje lag. Ik pakte het op en zag dat het een tandje was! Fientje wordt groot! Eergister was ze precies vijf maanden oud/jong, dus is het wisseltijd. Ik kan niet goed zien welk tandje er uit is, want Fien is niet een typje dat netjes haar mond open doet en je rustig laat kijken. . . . maar ik denk een ondertand. Ik had al een vermoeden dat ze zou gaan wisselen. Al een paar dagen heeft ze geen trek in eten en al een aantal keren had ze dunne ontlasting. Zo dun, dat ik haar kontje in een shampoo badje moest schoonmaken! Ik heb niet de indruk dat ze pijn heeft, ook vertoont ze tot nu toe geen overmatig bijtgedrag.
Er zullen er nog meer tandjes volgen. Deze eerste heb ik schoon gespoeld en ga ik bewaren, als aandenken.

 

takkenspelletje

zaterdag, 4 februari 2017

Tijdens het wandelen heeft Fientje het altijd druk met het verslepen van allerlei takken. Klein of heel groot, dat maakt niet uit, ze moeten mee! Dus heb ik er een paar mee naar huis genomen en in de tuin gelegd. Dolle pret!

  

Fien in de winkelwagen

woensdag, 25 januari 2017

De longontsteking van de baas is over, als nu ook de pijnlijke spieren zich ontspannen kunnen we het normale leven weer oppakken. We hebben de afgelopen weken wel iedere dag gewandeld, al was het zeer kort. Ziek zijn is niet leuk, maar met een vrolijk en lief Fientje om me heen, die altijd bereid was troostend tegen me aan te kruipen, was het minder erg.
De puppy cursus is er helemaal bij ingeschoten, dus geef ik Fien op mijn manier les en ze leert snel. Zo gaat ze, voordat we de straat oversteken, op mijn 'bevel' wacht netjes zitten, en pas als ik ja zeg loopt ze verder. Van de straat eten doet ze (bijna) niet meer. Dat is het fijne van in het bos wandelen. Daar ligt geen kauwgom, geen plastic troep, geen bekertjes, geen lege blikjes, geen peuken, geen resten vuurwerkhulzen, geen glasscherven. Daar zijn blaadjes en takken waarmee Fien zich uitbundig vermaakt. Alles sleept ze mee, van kleine twijgjes tot heel dikke takken. Ik verbaas me over haar kracht. Ook trekt ze fanatiek aan bovengrondse boomwortels, die uiteraard vast zitten. Ze gaat vol in de aanval, rukt en trekt, gromt en keft erbij, tot haar aandacht door iets anders wordt getrokken en ze daar weer op af gaat. Zo is ze de hele wandeling druk bezig.
Vanmiddag had Fientje een nieuwe ervaring: boodschappen doen. In veel winkels mogen geen honden komen (en terecht), maar in het tuincentrum mag het wel. Dus ging Fien in de winkelwagen. Op het kussen uit de auto, anders zakte haar pootjes door de gaten van de kar. Ze vond het prachtig! Zoveel nieuwe dingen te zien, en vanaf een comfortabele hoogte. Ze zag nu meer dan alleen maar voeten. Bij de hondenafdeling zochten we iets lekkers voor haar uit. En van de mevrouw van de kassa kreeg ze ook nog een snoepje.

 

netjes blijven zitten

er waren ook 'kunsthondjes'



wat wil je hebben?