Fientje te water!

Zaterdag, 14 september 2019

Vanmorgen is Fien in de vijver gevallen. Eindelijk, zou ik bijna zeggen, het was niet de vraag of ze een keer koppie onder zou gaan, maar wanneer. Als in het park eenden en/of meerkoeten op het gras lekker in het zonnetje zitten neemt Fien een enorme aanloop en jaagt ze allemaal de vijver in. Ze ontwikkelt dan zo'n snelheid dat ze soms moeite heeft om op tijd af te remmen. Vanmorgen lukte dat dus niet en schoof ze zo het water in. Ze schrok zich een ongeluk. Ze hoefde niet echt te zwemmen, ze spartelde een beetje langs de kant en keek mij smekend aan. "Nou, kom eruit", zei ik. Spartel, spartel. Ze deed niet eens moeite om op de kant te komen en ik had geen zin om haar er uit te vissen, ze kan het best zelf. Ik liep een eindje door en riep opgewekt: "kom dan, je kan het!" En ja hoor, ze kon het. Getver, wat zag ze eruit, modder en kroos in haar vacht en ze stonk. Druipend liep ze het grasveld op en daar ging ze toch raar doen. Hard heen en weer hollen, uitschudden, over de grond kruipen, weer hollen, uitschudden, rollen en weer door het gras kruipen. Ze werd steeds viezer. Ik heb haar aangelijnd en thuis direct naar boven, onder de douche. 

Dat was een heftig begin van de dag. 

Daarna een lekker ontbijtje, en buiten in de zon was ze snel weer droog. En mooi schoon. 

Hiep, hiep, hoeraaaaaa

Zaterdag, 7 september 2019

Vandaag is Fientje drie jaar geworden en bij een verjaardag hoort een cadeautje. Geen kluifje dit keer want dat moet ze buiten nuttigen en het gaat steeds regenen. Dus een speeltje. Iets kleins dat piept als ze er in bijt. Dat leek mij leuk. 

Het uitpakken was feest, maar het speeltje zelf ?? Fien wist niet wat ze ermee aan moest en tot slot kroop ze onder de tafel en ging daar zelf zitten piepen! Cadeau mislukt.

Maar de rest van de dag was wel leuk. Natuurlijk was er een kaartje van Tante Zeeland, die geen enkele verjaardag vergeet! Dank je wel.

nieuwsgierig

woensdag, 28 augustus 2019

Al een paar dagen is de schilder er om de buitenkozijnen te verven. Fientje vindt het prachtig en volgt alles met grote belangstelling. Toen de stelling werd opgezet voor het werk aan de voorkant kon ik haar makkelijk binnen houden want ze loopt nooit los op straat. Maar nu de achtergevel wordt geverfd kan ze de tuin niet in omdat ze zich graag overal mee bemoeit. En je wil niet dat ze met haar staart tegen de pas geverfde gevel loopt. Ondanks het mooie weer heb ik alle deuren dicht gedaan, want de schilder kan het beter af zonder Fientjes bemoeizucht! 

Gaat het wel goed zonder mij?

bij de kapper geweest

Vrijdag, 16 augustus 2019

Fientjes vacht werd weer klitterig en er was veel haar voor haar ogen en ze had te lange nagels, dus: tijd om naar de kapper te gaan. Dat vindt ze heel erg vervelend. Maar ja, het leven is niet altijd lang leve de lol!
Nu ziet ze er weer netjes uit, voor vier maanden.

te heet !

Donderdag, 25 juli 2019

Dit is de derde dag op rij met tropische temperaturen. Fien en ik vinden het niet leuk meer; wij stellen ons van een zomer iets anders voor dan de hele dag binnen te moeten zitten. In de kamer is het met 26 graden te doen, maar buiten is het op dit moment (13 uur) 36 graden. 's Ochtends zijn we al om half acht in het parkje, maar dan is het al 22 graden en de temperatuur stijgt met het kwartier. 

Dan rond 12 en 17 uur nog twee noodzakelijke rondjes vanwege Fientjes 'boodschapjes'. Dan zigzaggen we door de wijk om zoveel mogelijk onder de bomen te lopen. Je zou zeggen: ga dan naar het bos zoals we gewend zijn, maar dan moeten we eerst in de auto! Ik heb wel airco maar het duurt lang voordat de auto koel is. Bovendien zal het daar ook te heet zijn. Fien houdt het buiten zijn niet langer dan een kwartier vol.

Als we weer thuis zijn van ons korte rondje vul ik de gootsteen met koud water en zet daar Fientje met haar pootjes in. Doodstil blijft ze dan staan en drinkt onderhand iets. 

Gisterochtend is ze in de tuin lang met een kluifje bezig geweest. Dat hield haar een uurtje zoet en kennelijk is dat kluiven zo vermoeiend dat ze daarna uren heeft geslapen! 

Als het buiten zo warm is dan ligt Fientje graag binnen op dit koele plekje.

Waar is ze ??

vrijdag, 5 juli 2019

's Avonds bij zoonlief op het balkon nog even in de zon. Gezellig. Fientje vindt dat ook leuk want zij is dol op haar 'broer'. Maar als ik even weg loop, zonder dat Fien het merkt, wordt ze toch heel ongerust!

HEET !!!

Zaterdag, 29 juni 2019

Wat was het heet! 35 graden in de schaduw, dat is niet leuk meer. Fientje kan al niet zo goed tegen de warmte, maar dit was 'killing'. We konden alleen in de ochtend en de avond buiten zijn. De nodige 'boodschapjes' deed Fien even op het perkje aan de overkant van de straat, en dan snel weer naar binnen. Maar in de avond was het lekker slapen op de bank in de tuin! 

Clarence op bezoek

20 juni 2019

Clarence kwam (met zijn bazen) op bezoek. Dat gebeurt wel vaker en dan gaat hij iedere keer rechtstreeks naar de mand met Fien haar speeltjes en haalt die helemaal leeg. Dit keer pakte hij  het piepbeertje uit de mand, nam het mee naar de tuin en ging er op liggen rollen. Fientje zag het aan en snapte er helemaal niets van. Lijpe gozer die Clarence! 

en toen was er sneeuw

Dinsdag 22 januari 2019

Bij de eerste sneeuw was Fien nog heel voorzichtig. De bekende luchtjes in de tuin waren weg, dat vond ze raar. Maar in de middag, toen we naar het park gingen, heeft ze zo lopen dollen op het besneeuwde grasveld. Het was een lust om te zien. Totdat er enorme klonten sneeuw aan haar pootjes kwamen. Dat vond ze niet leuk. Dus snel weer naar huis om te ontdooien. 

Nieuwjaarswandeling

dinsdag, 1 januari 2019

Zoals gebruikelijk ook vandaag, op de eerste dag van het nieuwe jaar, met zijn allen aan de wandel. Dit keer naar het bos. Fientje heeft genoten en wij ook. 

<

knal, knal en nog meer knal

maandag, 31december  20.30 uur

Ondanks dat het vuurwerk op oudejaarsdag pas om 18 uur afgestoken mocht worden, waren er natuurlijk overdag overal knallen te horen. Naarmate de dag vorderde werd het erger. Maar Fientje gaf geen krimp. Buiten keek ze meer nieuwsgierig dan verschrikt op, waar dat geluid vandaan kwam. En binnen, in huis, schonk ze er helemaal geen aandacht aan. Dat was verleden jaar ook zo. Als ik met andere honden eigenaren sprak zei ik, met enige trots, dat mijn hondje niet bang was van een beetje lawaai. 

Tot vanavond. Rond acht uur, het tijdstip dat we altijd een laatste rondje maken, wilde ze naar buiten. Oké, wij er uit, aangelijnd natuurlijk en dat ging goed, totdat er aan de overkant van de straat waar we liepen een groepje jongens heel veel knalvuurwerk afstak. Daar schrok Fien heel erg van en de rest van de avond is het niet meer goed gekomen. Toen om 0.00 uur het geweld goed losbarstte, wist ze niet waar ze het zoeken moest. Ik nam haar op schoot en voelde hoe ze over haar hele haar hele lijfje trilde. 

Ik ben gewoon blijven zitten en heb verder geen aandacht meer aan haar besteed. Vooral het sein afgeven: niets aan de hand. Nu ligt ze onder mijn stoel. Straks wil ik wel gaan slapen, maar eerst moet Fien nog haar laatste plasje doen. Ik denk dat ze niet naar buiten durft, zelfs in de tuin hoor en zie je het vuurwerk.
Ik moet dus voorlopig blijven zitten!