Het heeft lang geduurd, maar Fientje is niet meer loops en gelukkig niet langer aantrekkelijk voor reuen. Wat een rust en wat een plezier, nu ze weer los kan lopen en met andere honden kan spelen. We hoeven geen achteraf wandelroutes meer te kiezen, maar kunnen weer naar het parkje in de buurt waar veel honden worden uitgelaten. En de bazen hebben natuurlijk allemaal iets te zeggen over Fientjes veranderde uiterlijk. Ik weet niet of het beleefdheid is, maar iedereen vindt de kortgeknipte Fien heel leuk, lief en aandoenlijk. Fientje zelf merkt er allemaal niets van: ze heeft gewoon lol!
Minpuntje is dat ze een nagelbedontsteking heeft aan haar achterpootje. Een dag of tien geleden merkte ik dat er een rood bobbeltje bij haar teentje zat en daar mocht ik niet aan komen! Ze reageerde heftig als ik het plekje wilde bekijken, laat staan dat ze toeliet dat ik er iets van ontsmetting op deed. Omdat het niet over ging en Fien steeds meer aan die teen ging knagen ben ik naar de dierenarts gegaan. Zij zei dat zo'n ontsteking heel pijnlijk en ook hardnekkig is en raadde een antibioticum pillenkuurtje aan. Ha, ha, Fien een pilletje slikken? Een drankje dan. Ha, ha, Fien iets in haar drinkwater? Fien eet als een poes. Eerst een piepklein hapje proeven, uitspugen en dan ruiken en nog eens ruiken, en dan beslissen of ze het wel of niet zal eten. Ze is Lonne niet, die een pil in een plakje worst gerold zonder meer opschrokte.
Kan het pilletje in de vorm van een prikje? Ja dat kan, maar dat werkt maar 48 uur. Dus nu ga ik om de andere dag naar de dierenarts voor Fientjes prikje. Morgen krijgt ze de derde. Gelukkig bijt ze niet meer aan haar pootje, maar het ziet nog wel rood. Ik merk dat ze bij het lopen dat pootje een beetje ontziet. Ook bij het plassen, dan tilt ze dat achterpootje op, als een reu! Ziet er heel komisch uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten