dinsdag, 8 mei 2018
Het is warm, en Fientje heeft er last van. Ze speelt en holt minder en gaat snel hijgen. Vanmiddag ging ze zelfs bij mij vandaag om binnen in de gang op de koele tegels te gaan liggen. Dat had ik nog niet meegemaakt. Ze is altijd daar waar ik ben. Toen ik de tuin ging sproeien kwam ze wel weer kijken. Omdat Lonne altijd dolle pret had met de waterstraal uit de tuinslang, sproeide ik ook Fientje een beetje nat, in de verwachting dat ze dat wel leuk zou vinden. Ze schrok zich rot en holde naar binnen. Veilig achter de ramen van de tuindeuren bekeek mijn verrichtingen.
Wat een verschil met Lonne. Die was dol op water.
Maar, aan alles zit twee kanten. Lonne werd bijna dagelijks nat. Zij dook, in haar jonge jaren, in iedere plas of sloot, en ging overal de waterkippen achterna. En dat doet Fientje weer niet, zij jaagt wel de eenden op als die in het gras zitten, maar ze stopt bij de waterkant. Wel zo gemakkelijk.
Wat Fien ook leuk vindt: tijdens het eten de servetten verscheuren!