Morgen wordt het de derde week van Fientjes loopsheid. De helft van alle ongemak is voorbij, nog even volhouden dan wordt alles weer normaal. Het valt niet mee hoor. Zeker niet voor Fientje; ze heeft al twee weken niet met andere honden gespeeld en daar snapt ze niets van. Ze ziet ze wel van een afstand, maar mag er niet bij. In de buurt zijn echt heel veel reuen en hun bazen weten inmiddels waarom ik met Fien steeds naar de overkant van de straat ga. En in het bos durf ik haar niet meer los te laten. Het wordt er steeds drukker, nu veel mensen terug zijn van vakantie.
Thuis doe ik vaak spelletjes met haar, zoals snoepjes verstoppen en in de tuin ligt een verzameling takken en ballen. Maar die hollen niet.
Vandaag is ook Lonnes verjaardag, ze zou dertien zijn geworden. En over vier dagen is het één jaar geleden dat we afscheid namen. Zonder Fien te kort te doen: ik denk nog dagelijks aan Lonne. Zij heeft nog een plekje in mijn hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten