Fientje geniet

dinsdag, 31 oktober 2017

Was ik vroeger met Lonne altijd op zoek naar rustige wandelgebieden, omdat Lon niet zo dol was op andere honden, met Fientje is dat heel anders. Hoe meer honden, hoe leuker zij het vindt. Daarom ga ik geregeld naar Backershage, daar is het altijd lekker druk. Honden in allerlei soorten en maten, gezellige, of chagrijnige, het maakt Fien niet uit. Als een hond niet wil spelen, nou dan niet, om de hoek komt er alweer een ander. Grote kleinzoon was ook mee, dus kon hij de foto's maken. Omdat ik (helaas) met een wandelstok moet lopen, kom ik handen te kort om te fotograferen of filmen. Daarom staan er zo weinig foto's van Fientje op mijn blog.

Ondanks dat Fien al die honden leuk vindt en niet bang is, valt het mij op dat ze toch verschillend reageert op de een of de ander. Eergister kwamen we twee beren van Mastiffs tegen. Ik dacht er zelfs even over om Fientje aan te lijnen, maar ze was al op weg naar ze toe, en die kolossen hebben op hun manier met Fien gespeeld, die zo razendsnel om ze heen holde, dat ze op het laatst haar ook niet meer met hun ogen konden volgen.  En vanmiddag reageerde Fien heel afwachtend bij het zien van twee flinke honden en ging ze niet spelen. Vreemd hè, terwijl het heel lieve honden waren. Althans, dat vond ik. Maar kennelijk geven honden toch seintjes af, door lichaamstaal, dat Fien of brutaal, of een beetje timide is. Heel interessant.  

 

Even afwachten maar




Hier maakt Fien zich klein

 

 

 

 

wandelende tak

zaterdag, 21 oktober 2017

Ik heb er weer een gevonden, een heel bijzondere tak die, met een beetje fantasie, iets voorstelt. In dit geval een wandelaar!
 

 Het is net of er iemand, vanaf de conifeer in de hoek, de tuin inloopt. Ik heb de tak met ijzerdraad aan de schutting vast gemaakt en hopelijk houdt deze 'gast' het net zo lang vol als de 'hagedis' die ik ooit in het bos vond en die jaren in mijn tuin heeft gestaan. 



nagelbedontsteking

vrijdag, 20 oktober 2017

De ontsteking aan Fientjes pootje is weer terug. Alle prikjes van de dierenarts blijken toch niet afdoende. Dat is heel vervelend. Ik probeer het nu zelf op te lossen door drie keer per dag Fientjes pootje in Biotex te 'weken'. Deze tip vond ik op een hondenforum op internet. Baadt het niet, schaadt het niet. Het is echter geen simpele oplossing, want Fien vindt het niet fijn. Maar het lukt toch aardig.

 

 Ik vul een plastic beker met de Biotexoplossing, zet Fien met haar achterpoten in de gootsteen met de ontstoken poot in de beker, die ik met één hand goed vasthoud. Met de voorpoten staat Fien op het aanrecht en in die pose heb ik haar in de 'houdgreep'. Snoepjes en kluifjes liggen onder handbereik, om haar af te leiden en bezig te houden. De keukenwekker zet ik op 5 minuten, langer houden we het niet vol. Als het belletje gaat dep ik het pootje droog, dan nog wat desinfecterende Hypercal erop en ze mag weer los. Fien is het al zo gewend dat ze precies wanneer de wekker afgaat, haar geweekte poot terug trekt en op het aanrecht gaat zitten. Dit ritueel doen we nu al een week en ik heb zo'n idee dat de ontstoken plek minder dik is en minder rood ziet. (wishfull thinking?) In ieder geval ga ik ermee door, want ze bijt er minder aan, dus is er verbetering.