spelend eten

maandag, 25 september 2017

Fientje is al van jongs af aan een heel lastige eetster. De brokjes van de fokster heeft ze nooit gegeten. Toen heb ik kvv (kompleet vers voer) gegeven en dat vond ze lekker, maar na een tijdje lustte ze het niet meer. Allerlei merken heb ik geprobeerd en iedere keer hetzelfde patroon: de eerste dagen at ze het, daarna niet. Fien hield het rustig vol om vier dagen niet te eten. Wellicht had ik haar net zo lang moeten laten hongeren tot ze wél ging eten, maar dat vond ik heel moeilijk. Temeer omdat ze de hele dag vragend om me heen drentelde. Als ik naar de keuken ging, keek ze verlangend naar de koelkast, maar wat ik ook gaf, steeds wendde ze zich teleurgesteld van haar etensbakje af. Omdat ze vaak dunne ontlasting had gaf ik haar rijst, met het vlees erdoor. Eindelijk at ze, niet iedere dag, maar toch. Tot een week of twee geleden. Toen deugde ook dat voer niet meer. Omdat het vers vlees is, kan het niet lang staan. Zelfs in de koelkast is en na twee dagen niet fris meer.
Toen was ik het zó zat. Ik heb brokjes gekocht, die bederven niet, in haar bakje gedaan en gezegd: dit is het, eet of niet. En het begon weer van voren af aan. De eerste dag: in no time, bakje leeg. Lekker vond ze het. Maar toen werd de animo weer minder en al snuffelend rond het bakje besloot ze om het niet te eten. Nu moest ik sterk zijn en helemaal NIETS anders aanbieden. Ook al omdat haar ontlasting met deze brokjes er goed uitzag. Toen kreeg ik een idee! Fientje speelt graag met de snoepjesbal, dus doe ik in plaats van snoepjes, de brokjes in de bal. Nu holt Fien twee keer per dag achter de bal aan die ze met haar neus door de keuken, de gang en de kamer duwt en alle brokjes die eruit vallen eet ze op. Als de bal leeg is, vindt ze nog her en der nog brokjes. Verrassing!!!
Nu maar afwachten of deze manier van eten blijvend is.
 

weer los lopen

donderdag, 14 september 2017

Het heeft lang geduurd, maar Fientje is niet meer loops en gelukkig niet langer aantrekkelijk voor reuen. Wat een rust en wat een plezier, nu ze weer los kan lopen en met andere honden kan spelen. We hoeven geen achteraf wandelroutes meer te kiezen, maar kunnen weer naar het parkje in de buurt waar veel honden worden uitgelaten. En de bazen hebben natuurlijk allemaal iets te zeggen over Fientjes veranderde uiterlijk. Ik weet niet of het beleefdheid is, maar iedereen vindt de kortgeknipte  Fien heel leuk, lief en aandoenlijk. Fientje zelf merkt er allemaal niets van: ze heeft gewoon lol!
  

Minpuntje is dat ze een nagelbedontsteking heeft aan haar achterpootje. Een dag of tien geleden merkte ik dat er een rood bobbeltje bij haar teentje zat en daar mocht ik niet aan komen! Ze reageerde heftig als ik het plekje wilde bekijken, laat staan dat ze toeliet dat ik er iets van ontsmetting op deed. Omdat het niet over ging en Fien steeds meer aan die teen ging knagen ben ik naar de dierenarts gegaan. Zij zei dat zo'n ontsteking heel pijnlijk en ook hardnekkig is en raadde een antibioticum pillenkuurtje aan. Ha, ha, Fien een pilletje slikken? Een drankje dan. Ha, ha, Fien iets in haar drinkwater? Fien eet als een poes. Eerst een piepklein hapje proeven, uitspugen en dan ruiken en nog eens ruiken, en dan beslissen of ze het wel of niet zal eten. Ze is Lonne niet, die een pil in een plakje worst gerold zonder meer opschrokte.

Kan het pilletje in de vorm van een prikje? Ja dat kan, maar dat werkt maar 48 uur. Dus nu ga ik om de andere dag naar de dierenarts voor Fientjes prikje.  Morgen krijgt ze de derde. Gelukkig bijt ze niet meer aan haar pootje, maar het ziet nog wel rood. Ik merk dat ze bij het lopen dat pootje een beetje ontziet. Ook bij het plassen, dan tilt ze dat achterpootje op, als een reu!  Ziet er heel komisch uit.

nat en koud

zaterdag, 9 september 2017

Vannacht en vanmorgen is er ongelofelijk veel regen gevallen. De weerkaart liet zien dat het meeste precies boven mijn dorp is neergekomen. En dat heb ik gemerkt. Fien en ik zijn door en doornat geregend van slechts een klein stukje lopen. Fien moest na de nacht toch haar behoefte doen en wachten tot het droog zou worden duurde te lang. Ik heb Fien afgedroogd en met een handdoek over haar heen in haar mandje gedaan. Maar madame blijft natuurlijk niet zo liggen. Even later zag haar rillen. Ze had het koud. Dat komt ervan als je 'naakt' naar buiten moet.

 

Ik ben weer naar bed gegaan en Fientje bij me genomen onder de warme dekens. Daar wilde ze wel blijven liggen. Ze voelde inderdaad koud aan. Na een half uurtje was ze weer opgewarmd. Gelukkig viel er later op de dag geen regen meer en konden we zelfs in de zon wandelen. 

 

Toen kwamen we een paar meisjes uit de buurt tegen en die keken en keken, en riepen: "Fientje???" Ze herkenden kort geknipte Fientje bijna niet. Ze vonden het jammer dat al die mooie haartjes eraf waren, maar Fien was toch nog heel lief en ze werd weer hartelijk geknuffeld. 

Fientje is jarig

donderdag, 7 september 2017

Fientje is vandaag 1 jaar geworden. Maar ik kan niet zingen: oh wat zijn we heden blij...., want ik ben niet blij met Fiens nieuwe 'kapsel'. Als ik haar zie voel ik spijt. Spijt dat ik de klitten niet de baas kon en spijt dat ik haar heb laten kaal halen. Bovendien is ze ook nog constant aan het krabben. Ik heb de trimster daarover gebeld en zij zegt dat door de behandeling de huid een beetje geïrriteerd zal zijn, zeker op de plekken waar zo veel klitten zaten. Dat zal vanzelf over gaan. Fientjes vacht zal ook vanzelf wel weer aangroeien, maar of ze ooit die specifieke Havaneze uitstraling terug zal krijgen??

Niettemin: ze is jarig. Dus heb ik een compilatie gemaakt van de maanden dat ze bij mij is. Dan valt haar huidige kaalte extra op. Als pup had ze meer haar dan nu! Maar met of zonder haar: ze is lief.

 

terug van de kapper

woensdag, 6 september 2017

Niet schrikken, dit is écht Fientje, maar dan zonder haar. Ik was helemaal in shock toen ik haar zag. Dit was niet mijn bedoeling, maar de trimster heeft me overtuigd dat het niet anders kon. Fien had zoveel vervilte klitten, vlak op de huid, die konden met de kam niet worden verwijderd. Ook niet met antiklitten spul. Ik verwijt mezelf dat ik het zo ver heb laten komen. Verleden maand dacht ik al: nu kan ik het niet meer zelf, ze moet naar de kapper. Maar toen werd ze loops en moest ik een hele maand wachten. Ja, dan worden de viltplakken steeds erger.

Hopelijk groeit Fientjes vacht snel weer aan en dan iets minder klitgevoelig alsjeblieft!

 

morgen naar de kapper

dinsdag, 5 september 2017

Kijk nog maar goed naar deze klittenbaal, morgen gaat Fien naar de kapper.

  

Fientje vereeuwigd

Zondag, 3 september 2017

Fientje is vereeuwigd in een prachtige aquarel, gemaakt door Enid van Laar. Dezelfde kunstenares die ook van Lonne zo'n mooi portret heeft gemaakt ter gelegenheid van mijn 70e verjaardag. Het portret van Fien is een wat verlaat verjaardagscadeau voor mijn 75e verjaardag, afgelopen februari. Maar toen vonden Enid en ik Fientje nog zo'n puppy, wel met een lief smoeltje, maar alle puppies lijken op elkaar. Nu Fientje, op een paar dagen na, één jaar oud is,  heeft ze een eigen uitstraling, zodat je gelijk ziet: dit is Fien! Ze ligt hier op haar favoriete plek in de tuin, bovenop de Euonymus met rugdekking van de Hortensia.

Ik ben heel blij met dit mooie portret van Fien.  En wat fijn dat Enid, behalve een lieve vriendin, ook kunstenares is!

 

Fien en haar vriendinnetjes

Zaterdag, 2 september 2017

Iedere avond loop ik met Fien langs het polder pad om de zon te zien zakken. Dat vind ik altijd zo mooi. Rond die tijd is het stil, je hoort de eenden, de vogels en het ruisen van de bomen. Af en toe loeit er een koe. Deden we dat in juni rond half tien, nu gaat de zon al om acht uur onder. Je kunt je niet voorstellen dat over een paar maanden de zon, als die al te zien is, om vier uur al weg is!
Toen we vanavond van de wandeling thuis kwamen waren alle buurmeisjes op straat en Fien werd met veel enthousiasme begroet. Dat vond Fientje leuk!