Fientje was vrij ontspannen tijdens het vuurwerk gister. Overdag was er af en toe een knal in de verte, maar daar nam ze geen notitie van. Toen vanaf zes uur het legale afsteken begon, was ze alert, maar schrok niet. Ze keek wel steeds naar mij, maar ik deed alsof ik niets had gehoord. Voor alle zekerheid heb ik haar gedurende de avond in de tuin uitgelaten en zelfs aangelijnd; àls ze in paniek zou raken, had ik controle. Buiten schrok ze wel van het geknal, ik heb haar nog nooit zo snel naar binnen zien hollen. En toen werd het middernacht. In onze straat wonen enthousiaste vuurwerkliefhebbers, dus ging het flink tekeer. Ik heb Fientje mee naar boven genomen en haar met de voorpootjes voor het raam in de vensterbank gezet, de rest van Fien hield ik in mijn armen. Zo konden we op straat kijken.
En zoals altijd werd Fien heel blij van de mensen die ze daar zag, en begon te kwispelen. Maar bij een harde knal voelde ik haar kleine lijfje een beetje trillen en was haar staartje stil. Ongeveer tien minuutjes hebben we naar het vuurwerk gekeken. Eenmaal weer beneden ging Fientje naast me op de bank liggen slapen. Niets aan de hand.
En zoals altijd werd Fien heel blij van de mensen die ze daar zag, en begon te kwispelen. Maar bij een harde knal voelde ik haar kleine lijfje een beetje trillen en was haar staartje stil. Ongeveer tien minuutjes hebben we naar het vuurwerk gekeken. Eenmaal weer beneden ging Fientje naast me op de bank liggen slapen. Niets aan de hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten