Vanmorgen heeft Fientje voor het eerst sneeuw gezien en gevoeld! Toen we om 07.30 uur (!) naar buiten gingen bleef ze op de voordeurstoep zitten. Verbaasd keek ze naar de straat waar alles wit was, dat zag er heel anders uit dan ze gewend is. En het voelde ook anders aan haar pootjes, want in plaats van de run die ze altijd neemt, liep ze nu met voorzichtige stapjes verder. Maar al snel vond ze het leuk! Met haar snoet ging ze als een sneeuwschuiver door het gras; dat de bevroren blaadjes ook nog knisperde onder haar pootjes gaf nog meer lol. Wat Fien betreft mag het iedere dag sneeuwen. Jammer dat in de middag alles alweer weg gesmolten was.
Fientje kan nu ook zitten. Dat deed ze natuurlijk al vanaf haar geboorte, maar nu op commando. Na twee dagen trainen begreep ze het. Ik had haar al geleerd om met een vrolijk: "Fientje, let op!" haar naar mij toe te laten komen en dan kreeg ze een snoepje. Voor snoepjes doet ze alles, dus als ze nu bij me komt en als een dolle om me heen springt, krijgt ze pas het snoepje als ze gaat zitten. Nou, dat had ze snel begrepen.
Vanmiddag gingen we weer op stap, vanwege de nattigheid niet naar het bos, maar gewoon in de buurt. We ontmoette J. bij de bushalte, en ik dacht: mooi leermomentje voor Fien, vlak voor haar een aankomende- en wegrijdende bus. Geen probleem. Fien is nergens bang van. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten